Në nderim të poetit dhe lirikut të njohur devollian, Skënder Rusi, Bashkia Devoll organizoi një mbrëmje letrare në përvjetorin e lindjes së tij, këtë 15 korrik. Veprimtaria, e mbajtur në vendin e tij të lindjes, mblodhi familjarë, miq, dhe dashamirës të poezisë, të cilët sollën kujtime personale dhe interpretime nga krijimtaria e autorit. Në qendër të kësaj mbrëmjeje ishte vëllimi më i fundit poetik i titulluar “Ditët e mia pa ty”, i cili botohet pas ndarjes së tij nga jeta, si një dëshmi e ndjeshmërisë dhe finesës së penës së tij.
Eris Rusi, djali i poetit, u shpreh se kjo ditëlindje, ndonëse festohet në mungesë, është një ditë gëzimi, pasi poeti rikthehet përmes veprës së tij në vendlindjen që e deshi aq shumë.
“Besoj se mënyra më e mirë për të përcjellë kujtimet e dashurinë për një njeriu që nuk është, kalon vetëm nëpërmjet veprimtarive të poetit. Mbrëmja e sotme mbledh dashamirës të poezisë, miq të Skënder Rusit. Nis me qiell të ngarkuar me re dhe u hapën pasi poetët dine te fryjnë reve e të sjellin dritë tek njerëzit ”
Pedagogu Ilir Shyta ndau kujtimet e tij me poetin, që nisnin në bibliotekën e Korçës, ku Rusi shpesh ndante vargjet e tij më të reja, në një kohë kur poezia e tij sapo niste të formësohej.
” Ditëlindjet mbeten interesante Jo vetëm kur njerëzit janë gjallë por e kur ikin, I tillë është rasti i një liriku të madh me vlerë si Skënder Rusi, pasi në gjysmën e dytë të shekullit të 20, lirizmi I tij mbeti. Skënderi ka mbetur i tillë, lindi poet dhe mbetet figure interesante ”
Ndërsa kryetari i Bashkisë Devoll, Eduard Duro, nënvizoi rëndësinë e mbështetjes institucionale për ta mbajtur gjallë trashëgiminë poetike të figurave të tilla.
” Ishte aktivitet I bukur letrar. Ne si institucione duhet të ushtrojne ato mundësi që vepra e poetëve të njohur si Skënder Rusi, të ngelen ne kujtim te gjithë brezave dhe një pjesë e studimeve të nxënësve të Devollit”
Skënder Rusi u nda nga jeta, por jo nga poezia. Ai vazhdon të flasë me zërin e vargjeve të tij, që sot prekin zemrat e lexuesve ashtu si dikur. Mbrëmja në Devoll nuk ishte vetëm një përkujtim, por një takim i gjallë me shpirtin e një poeti që vazhdon të jetojë në fjalë, në kujtesë dhe në dashurinë e atyre që e lexojnë. Sepse poetët nuk ikin kurrë, ata mbeten aty ku fryma e tyre është shkruar, në poezi.
